شیـرینش بغض میکند ناخن خوار شده است دلگـیـر است دستآنش میلـرزد اتانول میبلعـد خیرـه ے خیرس بـ…. . . . بگذریـم… اسم او دیگــر فرـهـآد نیست جلآد استــ….

تلخـے کن شیریــنم

سكوتم نشـــــــــكن و بگذار تا من

درون خــــــــــــــلوتم ، تنها بمانم

دلم را نشكن و بگذار اي عـــشق

سرود زيستن ، با تــــــــو بخوانم

دلم آيينه گردان رخ تــــــــــوست

مزن سنگي و مشكن جـــام شيشه

نهال عمرمن با تو بهاري است

مزن برريشه ام ، آهنگِ تيـــشه

.

بی خیال تمام هیاهوی اطراف

بر ساحل زندگی قدم می زنم

بی خیال فکر تو

دنیای خود را نقاشی می کنم

بی خیال تمام آنچه باید باشد

نگین عشق را بر انگشت خود می آویزم

بی خیال همه رفت ها

به داشته های خود دل می بندم

اما

بگذار قدم بزنم...

قدم هایی سرشار از احساس بر ساحل زندگی

این روزها...

غروب عشق برای من

حیات دوباره خورشید

در آنسوی آسمان بودن ها؛ بر ساحل زندگیست!

نسیم دریا بر لبانم می نشیند

با خود می اندیشم

گویا

عشق در همین حوالی ست...

و باز می گویم

شاید

تا غروب عشق

نیمروزی باقی ست...

تو فقط یک بار زندگی خواهی کرد،

پس برایِ خودت زندگی کن

مهم نیست که دیگران چه فکری می کنند ...

باز هم مثل همیشه که تنها میشوم…

دیوار اتاق پناهم میدهد…

بی پناه که باشی قدر دیوار را میدانی…

من…!

مرا که میشنـاسی؟! خودمم

کسی شبیه هیچکس!

کمی که لابه لای نوشته هایم بگردی پیدایم میکنی

مهربان، صبور، کمی هم بهانه گیر

اگر نوشته هایم را بیابی ، منم همان حوالی ام!!

چه تجارت ناشیانه ای بود…

آن همه نازی که من از تو خریدم…

آرامش یعنی:هر وقت قهر کردی مطمئن باشی که تا آشتی کنی هیچ کسی جات رو نمی گیره....

من از اونایــی نیستـم کهـ میگــن نداشتـن مخاطبـــ خــاص از افتخـآرات مــآس

من اتفاقـاً دوتـا مخاطبــ خــاص دارم یکـی خـُـداس یکیـم رفقـای خــاص

کهـ سـایشــون همیشهـ بالاسرمـــآس

آرهـ دیــه اینجوریــاس

فرقی نمی کند 

قدمها

سست باشد 

یا محکم 

کسی که عاشق است 

با پا نه 

با قلب می آید 

که پاها

نه برای ماندن 

بلکه 

برای رفتن ، آفریده شده اند !

اینقدر تو خوابم تو رو دیدم

دیگه نمیگم:خوابم میاد

میگم :عشقم میاد

وعده ے ما همون رویاے همیشگے….

هیچ کس ویرانیم را حس نکرد

وسعت تنهائیم را حس نکرد

در میان خنده های تلخ من

گریه پنهانیم را حس نکرد

در هجوم لحظه های بی کسی

درد بی کس ماندنم را حس نکرد

آن که با آغاز من مانوس بود

لحظه پایانیم را حس نکرد

میگفتند :سختے ها نمک زندگے است!!

امّا چرا کسے نفهمید!

“نمک”

براے من که خاطراتم زخمے است

شور نیست…

مزه “درد” میدهد…!!…

یـاد تـو

هـیـچ گـــاه از بیـن نمـیرود

بــــلکه

از ســطری

به سـطری دیگر

منتقل میشود…

و اینست قانون پایستگی چشمانت!

سخته بدونی بهش نمیرسی
خیلی سخته کسی رو از ته قلبت دوس داشته باشی
دلت بخواد با اون باشی ولی نتونی
خیلی سخته صداشو بشنوی عاشق صداش باشی
وقتی که میشنوی بهت ارامش میده ولی بدونی صداشم واسه تو نمیمونه
خیلی سخته خودت بدونی قسمتت نیس
نمیتونی کنارش باشی ولی نمیتونی باور کنی
نتونی قبول کنی ازش دور بشی
خیلی سخته عاشق کسی بشی که از اولش بدونی بهش نمیرسی...
 

 ھﻮاے ﺳﺮد اﯾـטּ ﺷﮫﺮ،

ﻣﺮا ﺑـہ ﯾﺎد آﻏﻮش ﮔﺮمﺗــﻮ ﻣﮯ اﻧﺪازد،

ﻣـَــﺮد ﻣـטּ از وﻗﺘﮯ وارد زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﺪے،

ﻋﺎﺷﻖ ھﻮاے ﺳﺮد و ﺑﺎروﻧﮯ ﺷﺪم،

و اﯾـטּ ﻧﯿﺎزے ﺑـہ دﻟﯿﻞ ﻧﺪاره.

یادت باشد

دلت که شکست ، سرت را بگیری بالا

تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش...

حواست باشد ؛

دل شکسته ، گوشه‌هایش تیز است.

مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کین،

مبادا که فراموش کنی روزی شادیش، آرزویت بود...

صبور باش و ساکت.....

 כפֿــتـر بــ ـآش .. !

• פֿـــوכت بــ ـآش .. !

• بــگــذآر گــرگـــ هــ ـآــے شــهــر .. !

• هـــــر چـــﮧ مــــے פֿـوآهــنــכ بــــــگـــویــنــכ .. !

• بـــﮧ כنــیــ ـآ آمـــכه انــכ تــ ـآ زوزه بــڪــشــنــכ .. !